Hayvanları çok seviyorum ama , kedileri daha çok:)
Annesinin çok bilmiş, inatçı,her lafa cevabı olan ponçikosu..
canımın içi..
Bu aralar kafama her şeyi takar oldum.Fazla duygusallık beni yoruyor.
Haberleri izlemek, gazete okumak hatta twittera bakmak bile beni
yoruyor artık.. Çok üzülüyorum, sinirleniyorum..
Sonra ne oluyor, üzüldüğümle kalıyorum işte:)
Ada kuzum da hastalandı üstüne.. İlaç içiremediğimiz için sabah akşam iğne
vuruldu..Her akşam gitmiyceeem diye ağlayarak çıktık evde ama özellikle bu akşam,
kaçıp saklandı. Siz gidin ben gelmiyeceğim dedi.. Ahh canım yavrum, çok zor ama senin
iyiliğin için hepsi..
Bu arada hastalandığı ilk günün gecesi ateş çok yükselince, acile gittik.
Ada orada, doktor sevmiyoruuummm diye bağırmaya başladı.( Ada'yı asla iğne,doktor veya polis vs.vs. diyerek korkutmadığımız halde )Acilde ki doktor da ,psikiyatriste götürün dedi, böyle her istediğini ağlayark yaptırır, ileride de devam eder dedi. Yahu her çocuk doktordan, iğneden korkmaz mı. Kendi doktorumuza da sorduk bu konuyu ,önce kreş veya anaokuluna başlamalı dedi, orada da inatçı, uyumsuz olursa pedagoga gidersiniz dedi.
Çok daldan dala oldu ama inan aklımda öyle şu an sevgili bilog.
Google da. kakasını söyleyip küloduna yapan falan filan diye araştırma yapacaktım zaar:)
Bu ara bu derdirmiz var. Bakalım nasıl gelişecek olaylar.
üç yaş şeysi, hoşgeldin canım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Güzel Yorumlarınız:)