Aşı!!!!

Ada'ya dün vurulan aşılar malesef ateş yaptı ve akşam 12 ye kadar uyumadı.Calpol şurubundan verdik bir çay kaşığı ama bir değişiklik olmadı.Saat 21:00 civarı çığlık çığlığa yarım saat ağladı.Emzirmeyi deniyorum susmuyorki emsin.Deli gibi olduk, panik olduk.Üstünü başını çıkarmıştık zaten.Bizim evde hamam gibi zaten, eşim hazırlan hastaneye gidiyoruz dedi.İnanılmaz korktuk çünkü, arabaya bindik Ada sustu ve emdi.Sonrada uyudu.:) Güler misin ağlar mısın yani durumumuza, ilk defa yaşadık ya, ömrümüzden ömür gitti.Çaresiz bırakma bizi Allahımmm.Aminnnn. Sonra doktor amcasına gülücükler agulamalar falan, eşimle şoktayız:)) Biz öldük korkudan, ateşi 37.6 çıktı.Şurup verin dedi.Hadi güle güle.Zaten acil çoluk çocuk doluydu.Kuzucuklar hep hasta:(

kısacası kötü bir gün ve gece geçirdik..




not: kızımın boyunu posunu bir doğru düzdün yazamadım.40 olan kafasıymış.Boyu 50:)))

Aşılı bir gün..

Bugün Ada' ya 3 tane aşı yapıldı.2 bacağından ve sağ kolundan.Nasıl çığlık attı ağladı, içim parçalandı hiç dayanamıyorum ama elini tutup sakinleştirdik eşimle..P.tesiye kadar banyo yaptırmayın dedi sağlık ocağındaki hemşire..Dün yıkamıştık bu yüzden..Bu arada dünkü yazımda boyuna 50 yazmışım, 40 olacaktı:) Uzattım boyunu birden.
Ada haliyle aşılardan dolayı huysuz biraz.Mıgırdanıp duruyor, ağlıyor.Emziriyorum uykuya dalıyor ama sonra hemen uyanıyor.Ateş olmaz inşallah.Aşıya gitmeden önce şurup verdik yarım ölçek..3.ayda aşı yokmuş Allahtan..Bütün bu aşılar senin iyiliğin için minnoşum..

Canımmm kızım..


Çanakkale' de hava kapalı ve yağmurlu..

Ada 2 Aylık Oldu

Zaman gerçekten çabuk geçiyormuş.Kıyafetleri küçülmeye başladığında ve eve gelen arkadaşlarımızın " aaa Ada ne  kadar da büyümüş " demelerinden anlıyorum..Çünkü bize göre Ada hala aynı minnacık.

Geçen hafta doktor kontrolümuz vardı.Boy 58, kilo 6 olmuş. Çok şükür her şey yolunda..Burnu tıkandı, damla aldık ama pek işe yaramadı.Birde gözünde çapak olmaya başladı bu ara, kızarıklık yok ama sık sık çapaklanıyor.Yıkanma suyundan oldu diye düşünüyorum.Kaynatılmış su ile siliyorum hafifçe.Şimdilik doktora gitmedik bu sebepten bakalım..2,ayında Ada agu demeye başladı:) babasıyla havalara uçuyoruz.Yatağındaki dönenceyi kısa süreli takip edebiliyor.Gülücükler atıyor bilinçli bilinçsiz:) Ve dün ilk defa ev gezmesine gittik kızımla yalnız, orada sürekli uyudu annesi de dedikodu yaptı bol bol, kek, börek yedi..

 Bloguma fazla zaman ayıramıyorum.Kendimi yıprattığımı düşünüyorum biraz..Ada 21:00 de yatıp gece 01:00 gibi uyanıp alt temizliği emzirme işleminden sonra sabah 04:00 de gaz sancısıyla uyanırdı. Resmen kendi nazarımız değdi ve akşam 23:00 de ve ağlayarak uyumaya çalışıyor.Çok yorucu oluıyor ama, asıl olay sabahları kahvaltıdan sonra evde deli gibi ev işi, ütü, yemek yapmaya çalışıyorum ve belimle sırtım inanılmaz ağrıyor.Gece nereye yatacağımı bilemiyorum..Üzgünüm blooogg.Artık kararımı açıklıyorum: sadece Ada ile ilgileneceğim, O uyursa bende dinleneceğim.Amaaaan ben mi kurtaracağım dünyayı:)) Şuan ki kararım bu, bakalım neler olacak.

Daha sık yazacağım dünlük, günlük,blogum..

Anne

Bugün anneler günüymüş..Sabah uyandığımda lojmanın önünde bir amca akordiyon çalıyordu, hatırla sevgiliiiiii, o mesut geceyiiii, diye bir melodi..Hava da güzeldi, deniz masmavi..Eşim markete diye çıktı evden, bana hediye almış, Ada adına..Bir kitap, içinde çok güzel bir  notu olan..

Ben annemi 6 sene önce kaybettim.Ve O'nu şimdi çoook iyi anlıyorum.Umarım beni görüyorsundur annecim..İyi bir anne olmaya çalışacağım...

Herkesin anneler günü kutlu olsun..

Evdeki Mod: Koala ve anası

Sevgili blogum, Bursa'dan döndük, mevlüt işlerini hallettik ama fazla gezip tozamadık.Böyle bir adet bebeğimiz olduğu gerçeğini daha da iyi anlamış olduk.Bir kere hızlı hızlı heykele çıktık bebek arabası alıp geri döndük.Acayip özledik tabi Ada'yı:) Ne kadar değişik bir şey yaa:) Neyse, cumartesi günü evimize geldik ama ne geliş, tıklım tıkış araba, her yeri eşya eşya, dopdolu bir araba.Sadece Eşimin koltuğunda eşya yoktu yani, kendisi dışında. Bu arada Bursa bize acayip büyümüş geldi.En son yılbaşında gitmiştik.Korupark civarı filan, bir sürü inşaat, bir sürü araba.Trafik resmen İstanbul'u aratmıyordu yani.Çanakkale'li olmuşuzda haberimiz yokmuş, dönünce daha da bir anladık:)

Cumartesi günü Ada sürekli mızıklandı, uyumadı, hep omzumda, hep kucakta.Bu bebek milleti kaç aylıkken alışıyor ki kucağa ( ben 3 ay diye okudum kitapta )  Dışarıdan balık ekmek söyledik, gece bayıldık resmen, sızıp kaldık.Pazar günü ise sürekli ağladı, öyle çığlık kıyamet değil ama mızık mızık, omzumda sürekli, bebek arabasını evin içinde kullanıyoruz zaten daha dışarı çıkmadık:)) Uykusu var ama uyumuyor, kafasını omuzuma vuruyor, kafa atıyor bana:))) En önemlisi de doymak bilmiyor,sürekli emmek istiyor.Sonra tıkanıyor, çıkarıyor, hıçkırıyor.Tabi evde sadece ben, eşim ve Ada var.Eşimin annesi Bursa da kaldı..

Gelelim bugüne, Pazartesi eşim işe gitti.Ada ile ilk yalnız günüm.Evdeki ses, evdeki ssseeesssss: InGaaaaaaaaa, ınGAAA:)))  eşim öğlende eve geldi, Ada' yı yıkadık, Allaha çok şükür şimdi uyuyor.Bu arada ilk defa karı koca ikimiz yalnız yıkadık:) Başarılı geçti diyebilirim, çok kıpraştı ama temiz oldu sonuçta:)))

Sevgili blogum çok dağınık yazdım ama daha yemek yapacağım Ada uyurken, makinada çamaşır var.Bu işin üstesinden gelebilecek miyim???? Göreceğiz...

Not: Ada' nın burnunun yanlarında isilik çıktı.Emerken memeye gömülüyor acaba ondan mı?Terliyor falan. Bilen var mı?