Geçen gün evimize yakın olan bir kreş ile görüşmeye gittim.Çat kapı. Parktan falan tanıyordum sahibini, çocukları oynasınlar diye getiriyorlardı. Hatta o zaman bilgi almıştım ama Ada 3 yaşında bile değildi. Ada şimdi 3 yaş 5 aylık . Eylül ayında bir okul bulup başlatmaktı niyetimiz..Bu parktan tanığım kreş bize hem yürüme mesafesinde hem lojmandan da bir kaç aile buraya vermiş referans oldular çat kapı gittim.Tam da yemek saati gitmişim, yetkili kişi bir türlü kapıya gelip beni içeri davet etmedi ve Ada tam girmeye çalışırken bir bayan 15:00 den sonra gelin dedi. Yüzüm düştü tabi,sinir oldum ( çok çabuk moralim bozulur ) oldu o zaman iyi günler dilerim diyerek dimdik merdivenleri indik zar zor. Gerçi iyi ki gitmişim, bakkalın üst katında yani 2. katta bir kreş..Beğenmedim..
Neyse, burası Çanakkale..
Ada'yı neden kreşe ve ya neden okula vermek istiyoruz: bizim için en önemlisi çocuğu ağlayark bir şeyler yaptırmaya alıştırmışız bu huyundan okulda vazgeçer düşüncesiyle.Çoğunluğa uyarak , ortama ayak uydurarak, sosyalleşerek öğrensin diye. Paylaşmayı öğrensin vs.vs. diye.Ben bu sene de okula gitmesini istemiyorum aslında.Ama yukarıda yazdığım sebeplerden gitse daha iyi olacak gibi..Bilmiyorum..
Okullarda tam gün olursa en az 3 saat öğlen uykusuna yatırıyorlar. Benim kızım bir senedir evde yatarak öğlen uykusuna geçmiyor.Ancak bebek arabasında dolanırsak dışarıda uyuyor. Şimdi birde yaz, deniz, kum , güneş, bol aktivite. Çok eğleniyor çok yoruluyor. Mesela şu an odasında uyuyor:) Denizden gelince duş ve yemek sonra arabasıyla 10 dakikalık bir terziye gitme turu ile uykuya geçti.Sonrasında arabayı eve kadar taşıma ve ( 3. kat'a ) Allahım lütfen uyanmasın diyerek dualar eşliğinde yatağına yatırmaca.. Çok şükür..
Neyse, konuyu yine uykuya getirdim.İçimde kalan bir şey bu öğlen uykusu.
Kreşe vermektense bu kış oyun gruplarıyla idare edip seneye mi versem acaba diye düşünüyorum..Benim tek derdim ağlama huyundan vazgeçmesi..Kendim de bir şeyler yapıyorum tabi.Ağlarsan isteklerin olmaz, seni anlayamıyorum, ağlamadan konuş gibi..
Gelişmeler neler olacak bakalım.
Neyse, burası Çanakkale..
Ada'yı neden kreşe ve ya neden okula vermek istiyoruz: bizim için en önemlisi çocuğu ağlayark bir şeyler yaptırmaya alıştırmışız bu huyundan okulda vazgeçer düşüncesiyle.Çoğunluğa uyarak , ortama ayak uydurarak, sosyalleşerek öğrensin diye. Paylaşmayı öğrensin vs.vs. diye.Ben bu sene de okula gitmesini istemiyorum aslında.Ama yukarıda yazdığım sebeplerden gitse daha iyi olacak gibi..Bilmiyorum..
Okullarda tam gün olursa en az 3 saat öğlen uykusuna yatırıyorlar. Benim kızım bir senedir evde yatarak öğlen uykusuna geçmiyor.Ancak bebek arabasında dolanırsak dışarıda uyuyor. Şimdi birde yaz, deniz, kum , güneş, bol aktivite. Çok eğleniyor çok yoruluyor. Mesela şu an odasında uyuyor:) Denizden gelince duş ve yemek sonra arabasıyla 10 dakikalık bir terziye gitme turu ile uykuya geçti.Sonrasında arabayı eve kadar taşıma ve ( 3. kat'a ) Allahım lütfen uyanmasın diyerek dualar eşliğinde yatağına yatırmaca.. Çok şükür..
Neyse, konuyu yine uykuya getirdim.İçimde kalan bir şey bu öğlen uykusu.
Kreşe vermektense bu kış oyun gruplarıyla idare edip seneye mi versem acaba diye düşünüyorum..Benim tek derdim ağlama huyundan vazgeçmesi..Kendim de bir şeyler yapıyorum tabi.Ağlarsan isteklerin olmaz, seni anlayamıyorum, ağlamadan konuş gibi..
Gelişmeler neler olacak bakalım.
